Uwikłana - Liz Carlyle



W życiu każdej chyba kobiety przychodzi taka chwila, kiedy uświadamia sobie, że wszystko, czym się kierowała - jej duma, cnota czy też rozsądek - naprawdę nie są warte, by się ich kurczowo trzymać. A może po prostu napotyka coś, dla czego warto porzucić dawne zasady. 

Grace Gauthier po śmierci rodziców przyjęła posadę guwernantki w domu owdowiałego przemysłowca Ethana Holdinga, a wkrótce także jego oświadczyny, licząc na to, że zazna rodzinnego szczęścia. Tymczasem Ethan ginie w dramatycznych okolicznościach, zaś Grace jest podejrzana o morderstwo. Pragnąc znaleźć złoczyńcę, i tym samym dowieść własnej niewinności, Grace szuka wsparcia u dawnego przyjaciela swego ojca. Nie zastaje go jednak pod wskazanym adresem Towarzystwa Świętego Jakuba. W jego zastępstwie pomoc oferuje jej markiz Ruthveyn, przystojny, mroczny jak noc i obdarzony niezwykłymi zdolnościami. Wystarczyło jedno spojrzenie, by pragnął chronić Grace przed niebezpieczeństwem… i nie przestał jej pożądać.

Jest to typowe romansidło dla kobiet o wyśnionej miłości. Młoda kobieta, spotyka tajemniczego i niemożliwie przystojnego, choć mrocznego mężczyznę (tak doprawdy trudno się nie zakochać). Książkę czyta się lekko i nie zajmuję wiele czasu. Mimo prostej fabuły doprawdy wciąga. Między głównym wątkiem - miłości dwojga ludzi, możemy znaleźć całkiem ciekawą zbrodnie o którą oskarżona jest główna bohaterka. Osobiście wątek niewyjaśnionego morderstwa przykuł bardzie moją uwagę niż baśniowe ''love story''. Książka jest dobra, ale niezbyt ambitna :/.

Osobiście polecam jako lekturę do poduszki. :)

''Eragon'' książka od której zaczęło się moje zamiłowanie do świata fantasy <3





Eragon to pierwszy tom cyklu dziedzictwo pióra Christophera Paoliniego.
Akcja książki rozgrywa się w krainie Alagaësii, w której miejsce mają przygody młodego chłopca o imieniu Eragon.

Książka rozpoczyna się w momencie, kiedy urgale wraz z Cieniem czekają na elfkę, która z dwoma swoimi obrońcami jedzie przez las z wielkim niebieskim, smoczym jajem. Nagle wjeżdżając na polanę, urgale atakują jej kompanów, którzy zostają zabici. Elfka próbuje uciec, lecz jej koń zostaje trafiony strzałą. Dziewczyna zostaje złapana i pojmana przez Cienia ale w ostatniej chwili odsyła jajo za pomocą magii.

Eragon, piętnastoletni chłopiec z farmy wychowany przez swojego wuja Garrowa, znajduje tajemniczy niebieski kamień w Kośćcu, dzikich, niebezpiecznych górach blisko małej wioski Carvahall, w której mieszka. Eragon żyje w świecie, gdzie rządzi zły król, Galbatorix, który był jednym z wielu Smoczych Jeźdźców zanim jego smoka zabiły urgale. Gdy odmówiono przyznania mu nowego smoka, popadł w obłęd i zamordował resztę Jeźdźców, tym samym przyczyniając się do ich upadku.

Książki są napisane przystępnym językiem, gdyż autor to nastoletni chłopak. Autor wprowadza nas w magiczny  świat: elfów, krasnali, urgali, smoków i ludzi. Ukazuje odwieczną walkę dobra ze złem. Z łatwością możemy się przenieść do tego świata, ponieważ przedstawione są nam dokładne opisy miejsc, krajobrazów, zachowań czy samych bohaterów.  Książki czyta się lekko choć z zapartym tchem, nie uda się nam odgadnąć zakończenie danej sytuacji. Wiele osób uważa, że Paolini wzorował się na książkach Tolkiena i Rowling, ale moi zdaniem to stwierdzenie może pasować do każdej serii fantasy, gdyż w każdej książce jest ktoś dobry, walczący z tym złym oraz elfy, smoki, wróżki, trole itp. Osobiście nie spodziewałam się takiego zakończenia cyklu. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, choć również sprawił, że czuje nie dosyt i chciałabym żeby został napisany kolejny tom.

Osobiście gorąco polecam i zachęcam do przeczytania, gdyż jak to zazwyczaj bywa film nie oddaje książki.

                                                    Django






Gatunek : dramat / włoski western spaghetti
Reżyser i scenariusz : Quentin Tarantino

Tytułowym bohaterem filmu jest Django, wyzwolony niewolnik, który pod skrzydłami niemieckiego dentysty - łowcy głów dr Schultza uczy się fachu, polując na złoczyńców. We dwóch wyprawiają się po żonę wyzwoleńca, która jest niewolnicą bezwzględnego plantatora Calvina Candie.

Film z początku bawi. Znajdujemy się w ciemnym lesie, dwóch handlarzy niewolników ciągnie za sobą małą grupkę murzynów. Nagle z lasu wyjeżdża pojazd z ogromnym dyndającym zębem na dachu. Jak na ironię losu przystało tym o  to pojazdem porusza się nasz znakomity łowca głów dr Schultz :) oczywiście zabija złoczyńców, uwalnia niewolników, ale przygarnia Djanga obiecując, że pomoże odbić mu żonę. Potem nasi bohaterowie tropią ''tych złych'' i wymierzają sprawiedliwość (oczywiście nie za darmo). Aż pewnego dnia trafiają na plantacje Calvina Candiego gdzie ''więziona'' jest żona Django.

W filmie nie brakuję ''fontann'' krwi, mnóstwa strzelanin czy brutalności, ale pomimo tego główny wątek miłości dwojga ''ludzi'' - czarnych niewolników wzbudzą w widzu współczucie i chęć pozostania z nimi do końca (co łatwe nie jest, bo film trwa 2 godziny 45 minut :P)

Osobiście polecam :D

                                  The Intouchables - Nietykalni





''Nietykalni'' jest to francuski komediodramat reżyserii Oliviera Nakache i Eric Toledano.
Historia oparta jest na prawdziwej historii.
Film zaczyna się w nocy w Paryżu. Driss jedzie Filipem z dużą prędkością. Są oni ścigani przez policję: kiedy zostają złapani, Driss, niezrażony, podwaja swój zakład z Philippem, przekonany, że mogą dostać eskortę do szpitala. Philippe bogaty arystokrata z Paryża został sparaliżowany w wypadku na paralotni i szuka opiekuna. Nieoczekiwanie, pracę przyjmuje nie pielęgniarz bez zastrzeżeń, ale pochodzącego z Senegalu czarnego złodzieja z przedmieść, Drissa. Między dwoma mężczyznami powstaje specyficzny nić porozumienia.

''Nietykalni'' to typowy przykład kina, który mówi, że jest jeszcze nadzieja dla ludzkości oraz, że każdy zasługuje na drugą szansę.Widz co chwilę wybucha śmiechem. Ale nie z powodu głupich dowcipów, ale inteligentnej fabuły oraz ciekawych scen. Zderzenie dwóch światów - kulturowego bogactwa z trochę szorstkim, ale w gruncie rzeczy dobrodusznym imigrantem z Afryki. Prawdopodobnie nie bardzo jest to oryginalny pomysł (nie zapomnij jednak, że ta historia jest oparta na faktach), ale działa świetnie.

''Nietykalni'' to naprawdę dobra komedia, która również trafia do serca. Film jest zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Zdecydowanie powinieneś zobaczyć ten film. Gorąco polecam.

                                      Przedstawiam wam mojego ukochanego:

                                          MARILYNA MANSONA
                 

Marilyn Manson, właściwie Brian Hugh Warner (ur. 5 stycznia 1969 w Canton) – amerykański wokalista pochodzenia polsko-niemieckiego, lider zespołu Marilyn Manson, artysta-malarz.

W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 44. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów metalowych wszech czasów według Hit Parader. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 19. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner.

Urodzony w Canton w stanie Ohio jako syn Hugh Warnera i Barbary Wyer – katolika i parafianki Kościoła Episkopalnego. Według autobiografii artysty pt. Trudna droga z piekła, jest on pochodzenia polsko-niemieckiego ze strony ojca. Uczęszczał do katolickiej szkoły, której rygory całkowicie mu nie odpowiadały.

Artysta jest honorowym kapłanem Kościoła Szatana, największej organizacji satanistycznej na świecie. Nie praktykuje jednak, ani nie pełni swej funkcji, uznając przyznane mu stanowisko za oznakę szacunku ze strony założyciela Antona Szandora LaVeya.

Albumy

• Portrait of an American Family (1994)
• Antichrist Superstar (1996)
• Mechanical Animals (1998)
• Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death) (2000)
• The Golden Age of Grotesque (2003)
• Eat Me, Drink Me (2007)
• The High End of Low (2009)
• Born Villain (2012)

Link do mojej ulubionej piosenki: http://www.youtube.com/watch?v=9GFI6Rf-IkI

                                            THE IMPOSSIBLE - NIEMOŻLIWE

Historia rodziny – Marii, Henry'ego i ich trzech synów – która przeżyła tsunami w Tajlandii w 2004 roku.
Gatunek - dramat
Reżyseria - Juan Antonio Bayona
Scenariusz - Sergio G. Sanchez



Zacznijmy od tego, że film został nakręcony na faktach autentycznych co zawsze daję widzą sygnał do głębszej refleksji nad danym filmem. Ten film opisuję potworną katastrofę jaką było tsunami w 2004 roku.
Opowiada historię zwykłej rodziny, która spędza miłe wakacje do czasu, gdy zalewa ich ogromna fala. Rodzina rozdziela się, matka z najstarszym synem Lucasem walczą o przetrwanie w odmętach wody, lawirując pomiędzy gałęziami. Ojciec i dwóch młodszych synów uszło z mniejszymi obrażeniami i postanawiają odnaleźć resztę. Matka trafia po długiej wędrówce do szpitala śmiertelnie ranna. Film nie ma rozbudowanych dialogów, większość skłania się do ''POMOCY'', ''WIDZIAŁ KTOŚ MOJEGO SYNA?''. Z początku film może wydawać się nam bardzo sentymentalną opowieścią, ale gdy obejrzy się go do końca siada się z otwartą buzią i dziękuje Bogu, że nas tam wtedy nie było. Dodatkowo poraża nas fakt, że przez większość czasu widzimy taką katastrofę oczami dwunastoletniego chłopca, który walczy o życie matki i usiłuje odnaleźć resztę rodziny.


Moim skromnym zdaniem film w żadnej mierze nie jest przesadzony. Pokazuje dokładnie chaos, jaki ogarnia ludzi podczas tak wielkich tragedii. Uświadamiamy sobie wtedy jak nie wiele możemy zrobić walcząc z naturą. Uważam, że nie jest w żaden sposób przesadzony, nie starałam doszukać się w nim wad, a znaleźć prawdziwą ścieżkę jaką kierował się autor. (ostrzegam : na tym filmie można uronić łezkę)
P.S Recenzja pisana na życzenie :)

Żeby nie być gołosłowną :D ostatnio w ręce wpadł mi cykl książek Andrzeja Pilipiuka pt. ''Oko Jelenia''

                                
Historia opowiada o losach trójki bohaterów – Marka, Staszka oraz Heli, przeniesionych w różnych okolicznościach do XVI-wiecznej Norwegii przez Skrata – kosmicznego kolekcjonera. Tam, od swej nadzorczyni Iny otrzymują zadanie zdobycia za wszelką cenę artefaktu, tytułowego Oka Jelenia.

Książka nie jest łatwa i zajmuje dużo czasu, ale warto ją przeczytać. Autor starał się jak najdokładniej przybliżyć realia XVI-wiecznej Europy. pojawia się w niej wiele pojęć, o których nie dowiemy się z podręczników do historii :) Jest to oczywiście książka fantasy, więc nie można wierzyć we wszystko, ale spora część jest poświęcona prawdziwym wydarzeniom.

Mój kolega powiedział, że pierwszy raz widzi, by kobieta czytała Pilipiuka, gdy spytałam dlaczego odparł, że to nie książka dla dziewczyn... nie zgodzę się z nim i polecam to książkę, ale nie siadajcie do niej przed ważnym egzaminem, gdyż pochłonie was bez reszty.

Pierwsza recenzja mam nadzieję, że wam się spodoba